អំពី «វត្ថុ»

បើ​យើង​លើក​យក​បញ្ហា​ដោះស្រាយ​រក​ប្រាក់​ចំណេញ​មក​វិភាគ​មើល​ម្តងទៀត យើង​នឹងឃើញ​ថា ដើម្បី​រក​ប្រាក់​ចំណេញ យើង​ត្រូវ​មាន​ព័ត៌មាន​ពីរ​គឺ ថ្លៃលក់ និង ថ្លៃទិញ ពីព្រោះ​ប្រាក់​ចំណេញ គឺ​ជា​ផល​ដក​រវាង ថ្លៃលក់ និង ថ្លៃទិញ​។ នៅ​ក្នុង​ការសរសេរ​កម្មវិធី​កំព្យូទ័រ ព័ត៌មាន​ចាំបាច់​សំរាប់​យក​មក​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ត្រូវ​ហៅ​ថា ទិន្នន័យ (data) ។ ដូចនេះ ការដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​រក​ប្រាក់​ចំណេញ គឺ​ជា​ការយក​ទិន្នន័យ​ដែល​ជា ថ្លៃលក់ និង​ទិន្នន័យ​ដែល​ជា ថ្លៃទិញ មក​ធ្វើ​ប្រមាណ​វិធី​ដក​។

មួយវិញទៀត នៅ​ក្នុង​ការសរសេរ​កម្មវិធី​ជា​ភាសា Python ដើម្បី​អោយ​មាន​ទិន្នន័យ​ចាំបាច់​ទាំងនោះ យើង​ត្រូវ​តែ​សរសេរ​ចេញ​បញ្ជា​តំរូវ​អោយ​កំព្យូទ័រ បង្កើត​ទិន្នន័យ​ទាំងនោះ​ទុក​នៅ​ក្នុង​ សតិ (memory) របស់​វា​ផ្ទាល់​តែម្តង​។ ហើយ​ការសរសេរ​កម្មវិធី​បង្កើត​ទិន្នន័យ​ផ្សេង​ៗ នៅ​ក្នុង​ភាសា Python គឺ​ត្រូវ​ធ្វើ​ឡើង ដូច​ខាង​ក្រោម​នេះ
1000
ខាង​លើ​នេះ គឺ​ជា​កម្មវិធី​ជា​ភាសា Python ជា​អប្បបរិមា ដែល​នៅ​ក្នុង​នោះ មាន​បញ្ជា​តំរូវ​អោយ​បង្កើត​ទិន្នន័យ​ដែល​ជា​លេខ 1000 មួយ​ទុក​នៅ​ក្នុង​សតិ​របស់​កំព្យូទ័រ​។

ដោយ​ហេតុ​ថា នៅ​ក្នុង​ភាសា Python ផ្នែក​នៃ​សតិ​របស់​កំព្យូទ័រ ដែល​មាន​ព័ត៌មាន​នៅ​ក្នុង​នោះ ត្រូវ​ហៅ​ថា វត្ថុ (object) ដូចនេះ​ការសរសេរ​ថា 1000 គឺ​ជា​បង្កើត​វត្ថុ​លេខ 1000 មួយ​៕